Ο σκηνοθέτης Λευτέρης Γιοβανίδης και καλλιτεχνικός διευθυντής του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά, αφού ανέλαβε καθήκοντα μας μιλά για το νέο αυτό ταξίδι που ξεκίνησε για εκείνον, μέσα σε μία μάλιστα εξαιρετικά δύσκολη εποχή και συγκυρία, αυτή της πανδημίας. Ο ταλαντούχος δημιουργός επιστρέφει στο λιμάνι σε ένα από τα μεγαλύτερα θέατρα της χώρας με σκοπό όπως χαρακτηριστικά αναφέρει «να κάνει τον Πειραιά γόνιμο έδαφος για να συμβούν σημαντικά πράγματα…!»

Συνέντευξη στη Λιάνα Μπουκουβάλα

Πως ξεκίνησε το ταξίδι σας ως καλλιτεχνικός διευθυντής του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά;

Με περιπέτειες! Πάντα στη ζωή μου ότι συμβαίνει, συμβαίνει έντονα. Δεν ξέρω άμα το προκαλώ εγώ ή οι καταστάσεις, αλλά με πάντα με περιμένει μια περιπέτεια να βιώσω. Στο ΔΘΠ για παράδειγμα, ανέλαβα εν μέσω μιας παγκόσμιας πανδημίας και μέσα σε ένα πρωτόγνωρο σε όλους βίωμα, μια ολική καραντίνα. Κάπως έτσι ξεκίνησε η συνεργασία μου με το ΔΘΠ. Κάποιες σχέσεις ξεκινάνε εύκολα και δυσκολεύουν μετά, κάποιες άλλες το αντίθετο, σε κάθε εκδοχή το θέμα είναι να μπορείς να βρεις την ουσία και να προχωράς.

Το ότι αναλάβατε καθήκοντα εν μέσω πανδημίας, επηρέασε ενδεχομένως κάποια από τα σχέδιά σας;

Αναπόφευκτα. Ειδικά όταν τον Οκτώβριο του 2020 ανακοινώσαμε τον καλλιτεχνικό μας σχεδιασμό για το 2020-21 και αρχές Νοεμβρίου βρεθήκαμε να πρέπει να τα ακυρώσουμε- αναβάλουμε όλα. Ήταν μια δύσκολη στιγμή αλλά προσπαθήσαμε να προσαρμοστούμε στην γενικότερη προσπάθεια όλων να ξεπεράσουμε δημιουργικά αυτό τον σκόπελο. 

Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα θέατρα της χώρας. Το να βρίσκεστε στο τιμόνι του σας δημιουργεί άγχος για να συνεχιστεί η μέχρι σήμερα επιτυχημένη πορεία του;

Απόλυτα. Και περισσότερο μου δημιουργεί άγχος η επόμενη μέρα αυτού του θεάτρου. Συμφωνώ μαζί σας ότι είναι ένα από τα μεγαλύτερα θέατρα της χώρας και σίγουρα ένα από τα ωραιότερα. Αξίζει να του δώσουμε την αξία που οφείλει να έχει. Από το 2013 που ξανα άνοιξε το θέατρο τις πόρτες του έχουν γίνει μια σειρά από σημαντικές παραστάσεις. Τώρα όλη αυτή την προσπάθεια πρέπει να την πάμε ένα βήμα παρακάτω. Να ανοίξουμε τους ορίζοντές μας.  

Θεωρείτε ότι βρήκε πρόσφορο έδαφος αυτή η προσπάθειά σας, στην πόλη;

Είναι νωρίς ακόμα να το δούμε αυτό και ίσως δεν είμαι ο κατάλληλος εγω να το κρίνω αυτό. Σίγουρα με ενδιαφέρει αρκετά ο Πειραιάς. Είναι η πόλη που μεγάλωσα, που πήγα σχολείο και μέσα στην ψυχή μου είναι η πατρίδα μου. Θα χαρώ πολύ τελειώνοντας τη θητεία μου στο ΔΘΠ, ως θέατρο να έχουμε επηρεάσει θετικά την καθημερινότητα των Πειραιωτών βάζοντας λίγη ομορφιά στη ζωή τους. Εξάλλου αυτος είναι ο στόχος μας ως θέατρο. Να δείχνουμε την ομορφιά της ανθρώπινης ύπαρξης.

Ποιες είναι οι προτεραιότητές σας και ποιοι οι στόχοι σας;

Προτεραιότητα και στόχος μου είναι ένας. Να καταφέρουμε να συγχρονιστούμε. Τα πάντα είναι θέμα συγχρονισμού. Αν το πετύχουμε αυτό θα καταφέρουμε να απογειωθούμε. Ο Πειραιάς είναι ένα γόνιμο έδαφος για να συμβούν σημαντικά πράγματα. 

Με βάση ποια κριτήρια γίνονται οι καλλιτεχνικές επιλογές σας;

Προσπαθώ να καλύπτω μια μεγάλη γκάμα θεατών. Όσο με ενδιαφέρει να προσεγγίζουμε ένα θεατρόφιλο μυημένο κοινό, άλλο τόσο με ενδιαφέρει και το  κοινό που προσπαθεί να μάθει την ομορφιά του θεάτρου. Για μένα κριτήριο είναι επιλογές που έχουν κάτι να πουν. 

Ο ίδιος κατάγεστε και έχετε ζήσει στην πόλη. Πως βλέπετε να τις αγκαλιάζει η τοπική κοινωνία του Πειραιά;

Ο κόσμος τις περισσότερες φορές πιστεύω έχει ένστικτο. Μπορεί να μην έχει τον χρόνο να παρακολουθεί απόλυτα τι κάνουμε αλλά καταλαβαίνει και εκτιμά μια προσπάθεια. Νιώθω ότι στον κόσμο του Πειραιά αρέσει ότι συμβαίνει στο θέατρο του και πρέπει να σας πω η προσέλευση των Πειραιωτών στην παράσταση «Το Μινόρε» αλλά και τον «Λουκή Λάρα» στην «Σκηνή Ωμέγα» ήταν μεγάλη.

Μιας που την αναφέρατε, πρόσφατα εγκαινιάστηκε και η νέα σκηνή Ωμέγα... Πείτε μου δυο λόγια για αυτό…

Αναλαμβάνοντας το θέατρο του Πειραιά θεώρησα απόλυτη ανάγκη την δημιουργία μιας μικρής σκηνής. Όπου με μικρότερο προϋπολογισμό από ότι χρειάζεται για την κεντρική σκηνή να δημιουργούμε πιο εναλλακτικές παραστάσεις. Να μπορούμε να προκαλούμε συνεργασίες με νέους δημιουργούς. Ένας θεατρικός οργανισμός οφείλει να είναι παραγωγικός και δίνει ευκαιρίες να αναδείχνουν νέα ταλέντα αλλά και να δοκιμαστούν δυνάμεις. Η γέννηση αυτής της σκηνής είναι αυτό που σας έλεγα πριν για την επόμενη μέρα του θεάτρου μας.