Ζει στον δικό της ζαχαρόκοσμο μέσα στην κουζίνα του Ada’s little kitchen κάπου στη Γλυφάδα. Λατρεύει να κάνει όνειρα αλλά μ’ένα μπλοκάκι πιο δίπλα για να τα προγραμματίζει, και τελικά τα καταφέρνει. Είναι vegetarian με λίγες δόσεις vegan. Δεν της αρέσει να τρώει ότι θα μπορούσε να έχει για κατοικίδιο αλλά στα γλυκά δεν μπορεί ν’αντισταθεί με τίποτα. Σιχαίνεται τα σιροπιαστά, λατρεύει να φροντίζει τους γύρω της και η γεύση του ροδάκινου μέσα στο γάλα είναι μια γεύση που την ακολουθεί από παιδί. Μας συστήθηκε μέσα από την τηλεόραση παλαιότερα και τώρα μέσα από τις εντυπωσιακές τούρτες της. Είναι πολύπλευρη και ανήσυχη προσωπικότητα και δεν αφήνει καμιά πτυχή του εαυτού της να κοιμάται. Η Άντα Λιβιτσάνου μας κάνει να σπάσουμε την όποια δίαιτα μας, κερνώντας μας απλά ένα red velvet!

Θέλω αλήθεια να μάθω, πως τελικά σε κέρδισαν τα παντεσπάνια, οι τάρτες, οι κρέμες και όλος αυτός ο ζαχαρόκοσμος…

Δεν με κέρδισε κάτι. Γενικά νομίζω πως δεν ανήκω πουθενά! Είμαι τελείως απελευθερωμένη από τίτλους και τέτοια πράγματα. Πάντα πίστευα πως κάθε άνθρωπος είναι μια προσωπικότητα που έχει πάρα πολλές πτυχές και απλά εγώ δεν τις αφήνω να κοιμούνται! Έχω πάντα την μανία να τελειοποιώ πράγματα και καταστάσεις! Έχω και άλλα πράγματα που θέλω να κάνω στο μέλλον μην νομίζεις… Έχω πρόγραμμα, του τύπου τι θα κάνω μετά τα πενήντα, με τι θέλω να ασχολούμαι, ποια χόμπι μου θα μπορούσα να τα κάνω δουλειά στα εξήντα. Καλά να είμαστε δηλαδή, αλλά θέλω να πω δεν εφησυχάζομαι! Είμαι άνθρωπος γενικά του προγράμματος και των ονείρων! Για μένα το ένα χωρίς το άλλο δεν έχει
αξία! Άλλωστε για να προγραμματίσεις ένα όνειρο σου πρέπει να έχεις κάνει έναν πάρα πολύ καλό προγραμματισμό! Και αν κάτι ακόμη με έχει διδάξει η ζωή μου αλλά και η δουλειά μου σαν ηθοποιός είναι η πειθαρχία! Γενικά είμαι πολύ αυθόρμητος άνθρωπος αλλά στο κομμάτι της δουλειάς μου δεν είμαι καθόλου!

Γλυκατζού από κούνια να φανταστώ;

Γλυκατζού ναι, βεβαίως μεγάλο λυγούρι… (γελάει) εννοείται! Δεν μπορώ να
αντισταθώ! Για μένα το γλυκό είχε πάντα πολύ υψηλή θέση στην καρδιά μου και πάντα όταν έβγαινα έξω και σαν παιδί, θυμάμαι πως περίμενα το γλυκό! Δεν καταλάβαινα πως γίνεται να τρώμε φαγητό αφού το γλυκό είναι πιο νόστιμο! Σαν παιδί ήμουν και μίζερη με το φαγητό δεν έτρωγα κρέας παράδειγμα. Όλα αυτά δηλαδή που δεν τρώω τώρα, καθώς ήταν φως φανάρι πως θα το σταματήσω το κρέας μεγαλώνοντας! Το γλυκό για μένα είναι για να καταλάβεις, σαν να έχεις έναν έρωτα και κάποια στιγμή να σε φιλάει… Είναι το απαραίτητο τελείωμα ενός γεύματος! Είναι η κορύφωση!

Σοκολάτα, βανίλια ή σιροπιαστά;

Δεν είμαι καθόλου του σιροπιαστού, τα σιχαίνομαι!! Γενικά μου αρέσουν οι κρέμες! Είμαι vanilla girl! Την σοκολάτα έμαθα να την αγαπώ στο μαγαζί η αλήθεια είναι.

Στα 12 σου, μπήκες στην κουζίνα για να μαγειρέψεις. Ήταν παρόρμηση της στιγμής ή κάτι έβρισκες στο χώρο αυτό;

Όχι καλέ εγώ ήθελα να μαγειρέψω! Εγώ από παιδί ήμουν γενναιόδωρο πλάσμα θα έλεγα… Μου αρέσει πάρα πολύ να περιποιούμαι τον άλλον. Για μένα το να μπω να μαγειρέψω μετά από μια ολόκληρη μέρα που βρίσκομαι στο μαγαζί, δεν είναι κανένας κόπος αλλά πολύ μεγάλη χαρά! Εκτός αν με έχει πιάσει το χέρι μου από την τενοντίτιδα! Με ξεκουράζει και μου δίνει πάρα πολύ μεγάλη χαρά, δεν θα με δεις να γκρινιάζω εύκολα! Είναι έμπνευση η κουζίνα, δεν τη βαριέμαι… Τώρα τουλάχιστον, σε 20 χρόνια δεν ξέρω…

Έχω ακούσει, πως μαγειρεύεις εξίσου καλά. Παρολ’αυτά, δεν σε κέρδισε η μαγειρική. Τι δεν βρήκες σ’αυτήν και το βρήκες στη ζαχαροπλαστική;

Μαγειρεύω, αλλά θέλω να καταπιαστώ λίγο παραπάνω με το κομμάτι αυτό, γιατί έχω επαναπαυτεί σε αυτά που γνωρίζω… Τη ζαχαροπλαστική την αγαπώ πολύ και την νιώθω πιο «καθαρό πράγμα» εννοώντας τα αρώματα της. Προτιμώ να φεύγω και να μυρίζω βανίλια από το να φεύγω και να μυρίζω κρεμμύδι, καταλαβαίνεις… (γελάει) Η μαγειρική με αγχώνει περισσότερο και η ζαχαροπλαστική είναι πιο ακριβής! Αυτό που πιστεύω εγώ, είναι πως όσο πιο χορογραφημένος είσαι εσύ ή η συνταγή σου τόσο μεγαλύτερη ελευθερία αποκτάς! Είναι κάτι το οποίο εγώ το ασπάζομαι πολύ! Όση μεγαλύτερη γνώση έχεις πάνω σε κάτι, τόση μεγαλύτερη ελευθερία έχεις!

Θέλω να μου πεις, πόσα χρόνια μετράει το Ada’s Little Kitchen στη Γλυφάδα, και πως προέκυψε αυτό το το project.

Μετράμε έξι χρόνια!! Το project προέκυψε από προτροπή των φίλων μου και του συζύγου μου. Καθώς μαγείρευα πάντα στο σπίτι, ήταν μια ιδέα μέσα σε μια κατάσταση που είχαμε μπουκώσει από την καθημερινότητα την μισθοφορική του ηθοποιού και αντιστοίχως του ηχολήπτη που είναι ο σύζυγος μου. Λίγο η ανάγκη του ρομαντισμού που δεν τελειώνει μεταξύ μας, και θέλαμε κάτι να κάνουμε που να είμαστε παρέα και να δημιουργήσουμε κάτι όμορφο, μαγικό, που να είναι κάτι το οποίο δίνει μόνο χαρά και τέλος πάντων τελείως κινηματογραφικά στο μυαλό μας, καμία σχέση με την πραγματικότητα (γελάει)! Είναι κάτι το οποίο το ξεκινήσαμε με πάρα πολύ αγάπη σαν να μεγαλώνεις ένα παιδί! Είναι το παιδί μας!

Μαγειρεύετε στο μαγαζί και οι δύο; Φτιάχνετε και οι δυο σας τούρτες;

Όχι όχι ευτυχώς… ο Στάθης είναι ο δοκιμαστής!

Έκανες σεμινάρια ζαχαροπλαστικής ή αυτοδίδακτη;

Έχω κάνει πολύ λίγα, δεν ξέρω καν αν πρέπει να συμπεριληφθούν. Γενικότερα μέσα στην μανία μου να φτιάχνω και να τελειοποιώ πράγματα έμαθα!

Το θεατρικό σανίδι, ένα τηλεοπτικό πλατό, σου λείπει; Και τι θα ήταν αυτό που θα σε έκανε να πεις «ναι» σε μια τέτοιου είδους επαγγελματική πρόταση;

Ναι!! Για μένα οι συνθήκες πρώτα, δηλαδή ο σκηνοθέτης, το κανάλι και το σενάριο! Αυτά τα τρία πρώτα πάντα! Με ενδιαφέρει πάρα πολύ αυτή τη στιγμή η συνεργασία να είναι ποιοτική, να υπάρχει κατανόηση στους χρόνους που μπορώ να διαθέσω και αντιστοίχως. Το θέατρο από την άλλη υπάρχουν στιγμές που μου λείπει πάρα πάρα πάρα πάρα πάρα πολύ! Ωστόσο, καταλαβαίνω πως θα μου ήταν πολύ πιο δύσκολο ίσως με τους χρόνους μου.

Μια εκπομπή ζαχαροπλαστικής θα ήταν κάτι που θα ήθελες να σου συμβεί;

Κάνω στο youtube! Μου δίνει πολύ χαρά αυτό! Επειδή λοιπόν δεν έχω τελειώσει ζαχαροπλάστρια δεν ξέρω, θα με άγχωνε να μπω σε αυτή τη διαδικασία με νούμερα και τέτοια. Θα μπορούσα να το κάνω αν ήταν σε ένα concept 10 επεισοδίων και αυτό είναι! Αν βλέπαμε ότι ρόλαρε το πηγαίναμε και την επόμενη χρονιά. Όχι να ξεκινήσουμε μια εκπομπή και να μην πάει καλά και να κοπεί. Γενικά είμαι πολύ ανοιχτή στο να συζητήσω…

Ποιο είναι το αγαπημένο σου γλυκό;

Μμμμ τώρα… Γενικά το αγαπημένο μου είναι το Uncle Mary, δεν είναι τούρτα είναι στάνταρ γλυκό που κάνουμε. Είναι οικογενειακή συνταγή, είναι ένα κρεμώδες γλυκό με φρούτα μέσα, μ’ένα υπέροχο παντεσπάνι αρωματισμένο, άστα να πάνε… Μετά εννοείται το red velvet το οποίο κάνει θραύση και επίσης είμαι και φαν του Σοκολάτα Ουίσκι, καρύδα ανανά επίσης, γενικά όλα μου αρέσουν ανάλογα σε τι mood είμαι!

Σε ποιο γλυκό θεωρείς πως είσαι μετρ του είδους και ποιο δεν μπορείς να πετύχεις ή δυσκολεύτηκες πολύ;

Δυσκολεύτηκα πάρα πολύ στη σοκολάτα αλλά έγινα και μετρ της σοκολάτας στο κέικ σοκολάτας! Νομίζω το ερωτεύονται αυτοί που δεν τρώνε σοκολάτα και το εκθειάζουν αυτοί που τρώνε!

Ποια ήταν η πιο περίεργη παραγγελία σε τούρτα που σου ζητήθηκε;

Αχ τι μου ζητήσανε… ήταν και πρόσφατο αλλά δεν θυμάμαι. Αυτό που θυμάμαι είναι πως μου έστειλε μια άλλη πελάτισσα μήνυμα και ήθελε να πάρει την τούρτα να ταξιδέψει στο εξωτερικό, να διατηρηθεί η τούρτα, να είναι πολύ νόστιμη και να μπορέσει να είναι εκτός ψυγείου… Ποτέ! (γελάει)

Αν σου ζητούσα να ανασύρεις μια παιδική γευστική ανάμνηση, ποια θα ήταν αυτή;

Οι κρέπες που μου έφτιαχνε η babysitter μου, αυτό και το δεύτερο αγαπημένο μου, κομμένο ροδάκινο ρίχνεις λίγο γάλα από πάνω – ή γάλα αμυγδάλου που πλέον βάζω εγώ- και το αφήνεις 10 λεπτά και μετά το τρως! Τα πιο ωραία πράγματα που έχω σαν ανάμνηση από παιδί.

Την περίοδο της καραντίνας έφτιαχνες ή έτρωγες γλυκά; Πως βίωσες όλη αυτή την κατάσταση; Προσωπικά αλλά και επαγγελματικά εννοώ.

Την περίοδο της καραντίνας πέθανα στη Yoga έκανα πέντε φορές την εβδομάδα yoga γιατί είχα τρελαθεί με τις κλειστοφοβίες μου και σκέψου ότι έβγαινα γιατί εμείς δουλεύαμε. Δεν μας έκλεισαν εμάς ποτέ. Θέλω να σου πω ότι ξεκινήσαμε τον μήνα μας σαν να ήταν Χριστούγεννα και τον κλείσαμε με 80% κάτω! Μας πέθανε γιατί εμείς δουλεύουμε με όλη την Αθήνα, όχι μόνο με την Γλυφάδα. Το θέμα είναι πως πέρασε όλο αυτό, δεν θέλω να θυμάμαι τίποτα, δεν τα κρατάω πάω παρακάτω!

Τι θα ήθελες να σου συμβεί τη χρονιά αυτή;

Νομίζω πως θα ήθελα να είμαστε όλοι καλά, να μην μας ξανασυμβεί μια δεύτερη καραντίνα. Να ορθοποδήσουμε εμείς, η οικονομία, η διάθεση μας, η υγεία όλων, να μην φοβάται ο κόσμος… Αυτό θα ήθελα γι’ αυτή τη χρονιά! Θα ήμουν πολύ ευχαριστημένη αν όλοι είναι καλά!