Η Ευαγγελία Συριοπούλου έχει μια αύρα που την ξεχωρίζει σε επαγγελματικό επίπεδο αλλά και ως άνθρωπο γενικότερα. Έχει μια καθαρότητα στο βλέμμα και μία παιδικότητα που σπάνια πλέον συναντάς. Ένα πανέμορφο πλάσμα που έκανε την ομορφιά της όχημα και σάρωσε ότι εμπόδιο συνάντησε στο δρόμο της. Που δεν αρκέστηκε σε ένα καλλίγραμμο σώμα και ένα όμορφο πρόσωπο, αλλά δούλεψε πολύ με το μέσα της και κατάφερε χωρίς δεκανίκια να κατατάσσεται σήμερα ανάμεσα στους επιτυχημένους ηθοποιούς που έχει γεννήσει η χώρα. Ξεκίνησε από το Εθνικό Θέατρο κι όλα τα υπόλοιπα ήρθαν από μόνα τους. Ζει στην Αθήνα, με έναν υπέροχο σύντροφο και ένα μικρούλη μπόμπιρα 15 μηνών. Παράλληλα εμφανίζεται καθημερινά στους τηλεοπτικούς μας δέκτες μέσω της σειράς του Alpha «Παράδεισος των Κυριών»… Πάμε παρέα να τη γνωρίσουμε καλύτερα…

Συνέντευξη στη Λιάνα Μπουκουβάλα

Φωτογραφία: Κώστας Παπαζαχαρίου | MUA & Hair: Καλλιόπη Βόβλα

Σπούδασες νηπιαγωγός. Τι άλλαξε μέσα σου και άφησες το επάγγελμα του νηπιαγωγού για την υποκριτική;

Δεν θα το έλεγα αλλαγή! Τα παιδιά τα λατρεύω και αυτός ήταν ο λόγος που θέλησα να ακολουθήσω και επαγγελματικά αυτή τη διαδρομή. Ωστόσο, πάντα γνώριζα και την μεγάλη μου αγάπη για την υποκριτική και είχα στόχο να μπω στο Εθνικό Θέατρο. Έτσι, αποφάσισα να δώσω εξετάσεις, κατάφερα να μπω στη σχολή και ύστερα όλα ήρθαν μόνα τους.    

Οι γονείς σου και γενικότερα οι αγαπημένοι σου πως αντιμετώπισαν την απόφασή σου αυτή; 

Οι δικοί μου άνθρωποι με στήριζαν και με στηρίζουν πάντα σε όλες μου τις επιλογές. Οι γονείς μου ήταν στο πλάι μου σε αυτή όπως και σε όλες μου τις αποφάσεις και είναι χαρούμενοι με ό,τι με κάνει ευτυχισμένη. 

Εσύ η ίδια είχες δεύτερες σκέψεις αν ειδικά αναλογιστεί κανείς την αβεβαιότητα του να είσαι ηθοποιός στην Ελλάδα…

Δεν έχω ποτέ δεύτερες σκέψεις για τίποτα. Φροντίζω να υπηρετώ με αφοσίωση τους στόχους μου και προσπαθώ να τους πετυχαίνω. Και πιστεύω βαθιά πως όταν κάτι το θέλεις πολύ και συγκεντρώνεσαι σε αυτό, τότε και η «τύχη» είναι με το μέρος σου. Προσωπικά, νιώθω ευλογημένη γιατί μπόρεσα να έχω ήδη την πρώτη μου δουλειά ως ηθοποιός αμέσως μετά την αποφοίτηση μου από το Εθνικό Θέατρο, μέσα στην οικονομική κρίση, και από τότε και στο εξής μπορώ να βιοπορίζομαι από αυτό που αγαπάω. Ακόμη και στην καραντίνα δε σταμάτησα να δουλεύω, αφού τα γυρίσματα του «Έλα στη θέση μου» τότε διακόπηκαν για ένα πολύ μικρό χρονικό διάστημα. 

Φωτογραφία: Κώστας Παπαζαχαρίου | MUA & Hair: Καλλιόπη Βόβλα

Τι αγάπησες περισσότερο σε αυτή τη δουλειά και τι αντίστοιχα θα ήθελες να μπορούσε να αλλάξει;

Η δουλειά του ηθοποιού σημαίνει για μένα επικοινωνία. Μέσα από την υποκριτική έρχεσαι σε επαφή με τους ανθρώπους και αποκτάς μία άλλου τύπου επικοινωνία μαζί τους, πιο βαθιά και ουσιαστική από αυτή που έχουμε συνηθίσει. Αλλά αποκτάς καλύτερη επαφή και με τον ίδιο σου τον εαυτό. Μέσα από αυτή τη δουλειά, κάθε ρόλος, κάθε συνθήκη στην οποία καλείσαι να μπεις και να αισθανθείς σε κάνει να ανακαλύπτεις πράγματα ακόμη και για σένα τον ίδιο που μπορεί μέχρι πρότινος να αγνοούσες. Γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος, έτσι νομίζω! Η τέχνη την έχει αυτή την ιδιότητα! Δε θα άλλαζα τίποτα σε αυτή τη δουλειά, μου αρέσει αυτή η διαδικασία ακριβώς όπως την έμαθα και την ξέρω.  

Ξεχώρισες από νωρίς και σχεδόν από τα πρώτα σου βήματα κατάφερες να μετράς πολύ αξιόλογες συνεργασίες… Πως προέκυψε αυτό;

Το ήθελα πολύ! Και δεν με περίμεναν οι δουλειές, το ήξερα αυτό. Αλλά είχα πολλή όρεξη να το κυνηγήσω. Μόλις αποφοίτησα από το Εθνικό δεν έχασα οντισιόν. Είχε πολύ τρέξιμο, ειδικά στην αρχή, αλλά άξιζε τον κόπο και ανταμείφθηκα για τις προσπάθειές μου. Υπήρξαν άνθρωποι που εκτίμησαν το ταλέντο, τον επαγγελματισμό και το πάθος μου για αυτή τη δουλειά και ευτυχώς μπόρεσα να έχω πολύ αξιόλογες συνεργασίες, που μου έδωσαν το βήμα για να αποδείξω τις ικανότητές μου και να μπορέσω να ξεκινήσω την επαγγελματική μου πορεία στο χώρο αυτό, που τον αγάπησα από την αρχή. 

Θυμάσαι αλήθεια ποια ήταν η πρώτη σου επαγγελματική δουλειά;

Όλες μου τις δουλειές τις θυμάμαι μία προς μία! Από όλες κάτι πήρα! Και πάντα σε όλες προσπαθούσα να δίνω όλη μου την ενέργεια. Φυσικά, η πρώτη μου δουλειά έχει κι αυτή μια ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου, γιατί ήταν αυτή με την οποία έκανα το ξεκίνημά μου στο χώρο. Ήταν στο θέατρο, η παράσταση «Η άλλη αίσθηση». 

Είσαι μία, κατά κοινή ομολογία, πολύ όμορφη γυναίκα. Μάλιστα έχεις στεφθεί και σε Καλλιστεία κερδίζοντας την πρώτη θέση… Τι ήταν αυτό άραγε που σε έκανε να συμμετέχεις σε διαγωνισμό ομορφιάς;

Τα καλλιστεία ήταν μία πολύ καλή ευκαιρία για διακοπές! Η δήλωση συμμετοχής έγινε κάπως έτσι με τις φίλες μου. Τότε η ιδέα να κάνουμε δωρεάν διακοπές στη Ρόδο μας είχε φανεί καταπληκτική. Η μοναδική υποχρέωση που θα είχαμε ήταν να λάβουμε μέρος στο διαγωνισμό τη μία μέρα και έτσι κάτι που ξεκίνησε σαν πλάκα κατέληξε με εμάς να σαρώνουμε τους τίτλους. Σημειωτέον ότι όλες πήραμε και από έναν τίτλο! 

Το γεγονός ότι είσαι τόσο εκθαμβωτικά όμορφη, ένιωσες ποτέ να μπαίνει εμπόδιο στην καριέρα σου; 

Στις πρώτες μου συνεργασίες ίσως και να υπήρχε στο μυαλό κάποιων ότι μπορεί και να το «παίζω όμορφη». Όμως, η εικόνα μας είναι τελικά αυτό που πηγάζει από μέσα μας και ακόμη κι αν υπήρχε κάποια τέτοια σκέψη, πολύ γρήγορα καταλαβαίνει κάποιος που με γνωρίζει ότι απέχει από την πραγματικότητα. Δεν έδωσα ποτέ περισσότερη σημασία από αυτή που πρέπει στην εξωτερική μου εμφάνιση. Επένδυσα και επενδύω στην υποκριτική μου ικανότητα και στο να γίνομαι καλύτερη στη δουλειά μου και αυτό είναι κάτι που το γνωρίζουν πλέον στο χώρο. 

Υπήρξε ποτέ στιγμή που να είπες «κουράστηκα, τα παρατάω και γυρίζω στο νηπιαγωγείο»;

Ποτέ! Ομολογώ ότι δεν ήταν εύκολος ο δρόμος που διάλεξα να ακολουθήσω. Έχει πολύ τρέξιμο αυτή η δουλειά, ειδικά για τη δική μας γενιά ηθοποιών που πέρασε από 40 κύματα, οικονομική κρίση, καραντίνες… πιστεύω όμως πως όταν κάτι το κερδίζεις με προσπάθεια και υπομονή το εκτιμάς πιο πολύ και γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος. Παρόλα αυτά αν κάποια στιγμή αναγκαζόμουν να κάνω κάτι άλλο, σίγουρα θα επέλεγα να γυρίσω στο νηπιαγωγείο, στον αυθορμητισμό και την αθωότητα των παιδιών.

Φωτογραφία: Κώστας Παπαζαχαρίου | MUA & Hair: Καλλιόπη Βόβλα

Φέτος σε συναντάμε στην σειρά του Alpha «Παράδεισος των κυριών». Μίλησέ μας γι αυτή σου τη συνεργασία… 

Τι να πω για τη δουλειά αυτή… Έχω τη χαρά να συνεργάζομαι για ακόμη μια φορά με ανθρώπους που σέβομαι και εκτιμώ πολύ για το έργο και τη διαδρομή τους. Άνθρωποι καταξιωμένοι στο χώρο μας, με τους οποίους γνωριζόμαστε καλά και από προηγούμενες δουλειές που κάναμε μαζί και είχαμε εξαιρετική συνεργασία και τότε και τώρα, όπως ο παραγωγός μας κ. Καραγιάννης και ο σκηνοθέτης κ. Βασιλειάδης, αλλά και ένα υπέροχο καστ ηθοποιών, με τους οποίους έχουμε δημιουργήσει μια πολύ δυνατή ομάδα. Μια τεράστια παραγωγή που έχει στηθεί και μέσα από τα σκηνικά και τις ερμηνείες μας ταξιδεύει κι εμάς που βρισκόμαστε εκεί σε μιαν άλλη εποχή.  

Υποδύεσαι την Μιράντα. Τι ήταν αυτό που αγάπησες περισσότερο στην ηρωίδα σου;

Ο δυναμισμός της, η θέλησή της για ζωή και το ισχυρό αίσθημα της δικαιοσύνης που έχει μέσα της. Είναι μια γυναίκα που κάνει ό,τι μπορεί για να σταθεί στα πόδια της και να προοδεύσει παρά τα εμπόδια που συναντά και παρά το γεγονός ότι έχει βιώματα ιδιαίτερα σκληρά, όπως ο βίαιος αποχωρισμός από το παιδί της, που είναι νομίζω το πιο οδυνηρό πράγμα που μπορεί να βιώσει μια μάνα. Και όλα αυτά σε μια πολύ δύσκολη εποχή για το γυναικείο φύλο. 

Εντοπίζεις αλήθεια κανένα κοινό χαρακτηριστικό της Μιράντας με την Ευαγγελία;

Αν και αναγνωρίζω πιο πολλές διαφορές με την ηρωίδα μου, ταυτίζομαι πολύ με κάποια χαρακτηριστικά της. Η αγάπη και η θέληση για ζωή, ο δυναμισμός, η εσωτερική ανάγκη να αποκαθίσταται η αδικία – όποια κι αν είναι αυτή και όποιον κι αν αφορά – είναι στοιχεία που έχω κι εγώ πολύ έντονα.     

Πόσο εύκολο ήταν να εντρυφήσεις σε μία άλλη εποχή, εκείνη της παλιάς Αθήνας και την οποία λόγω ηλικίας προφανώς εσύ δεν έχεις ζήσει;

Όλοι έχουμε λίγο πολύ μία γεύση από εκείνη την εποχή, είτε από διηγήσεις, είτε από τον παλιό ελληνικό κινηματογράφο. Τώρα, βέβαια, όταν καλείσαι να μεταφερθείς ο ίδιος σε μια άλλη εποχή, αυτό είναι μια εντελώς διαφορετική υπόθεση. Πρέπει να αλλάξει εντελώς η οπτική σου για τα πράγματα, όπως τα έχουμε στο κεφάλι μας με τα σύγχρονα δεδομένα, από τα πιο απλά και καθημερινά, όπως τον τρόπο επικοινωνίας των ανθρώπων στην εποχή του ’60, μέχρι τα πιο σύνθετα και ουσιαστικά που έχουν να κάνουν με τη νοοτροπία και τη διάθεση των ανθρώπων. Δεν είναι εύκολο, αλλά είναι γοητευτικό. Βοηθάει φυσικά πολύ το κλίμα και η ατμόσφαιρα που έχει δημιουργηθεί στο πλατό μας, με τα πλούσια σκηνικά του Αντώνη Χαλκιά, που σε ταξιδεύουν πραγματικά.

Το γεγονός ότι συνεργάζεσαι με τον σκηνοθέτη Γιάννη Βασιλειάδη, με τον οποίο έχεις δουλέψει ξανά στο παρελθόν στο «Έλα στη θέση μου» έπαιξε το ρόλο του για να πεις «ναι» σε αυτή τη δουλειά με μεγαλύτερη ευκολία; Γενικά βασικά οι συνεργάτες σε αυτή τη δουλειά, μπροστά και πίσω από τις κάμερες, είναι όλοι τους ένας και ένας…

Φυσικά και έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο! Όταν σου δίνεται η ευκαιρία να συνεργαστείς ξανά με ανθρώπους που εμπιστεύεσαι και θαυμάζεις για τη δουλειά τους, σίγουρα αυτό αποτελεί ένα βασικό κριτήριο για την απόφαση που θα πάρεις. Πόσο μάλλον όταν οι συζητήσεις αφορούν και μία δουλειά που πλαισιώνεται από πολύ άξιους συναδέλφους, ηθοποιούς με τους οποίους χαίρεσαι να δουλεύεις μαζί. 

Φωτογραφία: Κώστας Παπαζαχαρίου | MUA & Hair: Καλλιόπη Βόβλα

Η Μιράντα είναι μία τραγική φιγούρα, που έχει περάσει στη ζωή της πολλά, όπως για παράδειγμα κακοποίηση. Όρθωσε όμως ανάστημα, μίλησε και ξανάχτισε την ζωή της από την αρχή. Με το ζήτημα της κακοποίησης να είναι φλέγον τελευταία, πως νιώθεις ως γυναίκα που ανήκει σε μία κοινωνία που μετρά καθημερινά τόσες πληγές;

Το ζήτημα της βίας κατά των γυναικών είναι δυστυχώς ένα θέμα διαχρονικό. Οι εποχές έχουν αλλάξει, όμως, και μάλλον το γεγονός ότι πλέον οι υποθέσεις αυτές βγαίνουν στο φως οφείλεται στην αλλαγή της στάσης των γυναικών απέναντι στις κακοποιητικές συμπεριφορές. Η κοινωνία αλλάζει, καταδικάζει τη βία και στέκεται στο πλευρό των θυμάτων. Είναι θλιβερό, σίγουρα, στο 2023, να μιλάμε ακόμη γι’ αυτά τα πράγματα.  

Αν εσύ η ίδια αντιμετώπιζες μία κακοποιητική συμπεριφορά στην ζωή σου, πιστεύεις θα αντιδρούσες όπως η Μιράντα; Πιστεύεις πως θα είχες τη δύναμη να μιλήσεις γι αυτό και να το αντιμετωπίσεις;

Κάθε γυναίκα που γίνεται θύμα κακοποίησης οφείλει στον εαυτό της να βρει τη δύναμη για να μιλήσει, να ζητήσει βοήθεια. Είναι πολύ δύσκολες καταστάσεις αυτές για να τις διαχειριστείς. Και χρειάζεται μεγάλα ψυχικά αποθέματα. 

Μεγαλώνεις ένα γιο. Ποιες είναι οι αξίες που θες να του μεταλαμπαδεύσεις σχετικά;

Το παιδί μου θέλω μεγαλώνοντας να γίνει ένας καλός άνθρωπος, ευγενικός. Αυτές είναι οι ύψιστες αξίες που θέλω να του δώσω ως εφόδια για τη ζωή του. Θέλω να είναι ένας άνθρωπος με ελεύθερη σκέψη και βούληση, ένας άνθρωπος που θα πορεύεται με το σεβασμό και την αγάπη. 

Τα παιδιά παρατηρούν τη συμπεριφορά των γονιών τους και μαθαίνουν από αυτή πώς να συμπεριφέρονται. Έχουν υπάρξει φορές που αυτό να σου δημιουργήσει ανασφάλειες σχετικά με το αν τα κάνεις όλα σωστά;

Δεν έχω δεύτερες σκέψεις όσον αφορά τη διαπαιδαγώγηση του γιου μου. Τα παιδιά έχουν πολύ ανεπτυγμένο το ένστικτο και αντιλαμβάνονται τις ειλικρινείς προθέσεις των ανθρώπων γύρω τους. Στο σπίτι μας κάθε πράξη, κάθε απόφαση, κάθε κουβέντα κρύβει πίσω της αγάπη και σεβασμό για την προσωπικότητα του άλλου. Ακόμη και το παιδί μου έχει τη δική του ξεχωριστή προσωπικότητα. Κανένας άνθρωπος δεν είναι τέλειος, ούτε θέλω να περάσω ένα τέτοιο μήνυμα στο παιδί μου – δεν θα ήταν ούτε αυτό υγιές – αλλά έχει σημασία τα μικρολαθάκια της καθημερινότητας να τα βλέπουμε και να τα διορθώνουμε όταν γίνονται. Αυτό είναι μεγάλη αρετή.  

Όντας και η ίδια μαμά, ξέρω καλύτερα από τον καθένα πως είναι να είσαι εργαζόμενη μητέρα… Εσύ, με ένα τόσο απαιτητικό πρόγραμμα, πως τα καταφέρνεις αλήθεια;

Θα ήταν ψέματα αν λέγαμε πως είναι εύκολη υπόθεση να εργάζεσαι και να μεγαλώνεις ένα παιδί. Τα καταφέρνω, όμως, με το γνωστό «μαγικό κόλπο» όλων των μαμάδων. Είναι πολύ απαιτητικός ο συνδυασμός των δύο ρόλων, όμως όταν έχεις διάθεση και αγάπη για αυτό που κάνεις όλα μπορούν να γίνουν. 

Νιώθεις ποτέ σου τύψεις; Και αν ναι, πως το ξεπερνάς;

Τύψεις δεν έχω. Δεν νιώθω ότι κάνω κάτι κακό σε μένα ή στο παιδί μου για να έχω τύψεις. Αντιθέτως, νιώθω πως αυτό είναι το σωστό. Η δουλειά μου είναι κομμάτι της προσωπικότητας μου και όπως όλοι οι άνθρωποι έχω ανάγκη να είμαι ενεργή σε όλους τους τομείς. Μου λείπει βέβαια πολύ το παιδάκι μου όταν δεν είμαστε μαζί και ανυπομονώ να γυρίζω κοντά του, αλλά φροντίζω να αναπληρώνω το χρόνο μας ουσιαστικά και με πολύ παιχνίδι!  

Έχεις γεννηθεί και έχεις μεγαλώσει στην Αθήνα. Ωστόσο, τώρα που είσαι πλέον μαμά, ποιες οι αγωνίες σου σχετικά με το να μεγαλώνεις ένα παιδί στην πρωτεύουσα;

Η Αθήνα είναι μία πόλη που μπορεί να σου προσφέρει αμέτρητες επιλογές, αλλά όπως κάθε μεγαλούπολη κρύβει και αρκετούς κινδύνους. Είναι πολύ μικρός ο γιος μου για να μπω σε τέτοιες σκέψεις από τώρα, αλλά μεγαλώνοντας, όταν θα αρχίσει να κυκλοφορεί μόνος του, με τους φίλους του, θα κοιτάξω να τον προφυλάσσω από κακοτοπιές. 

Η Ευαγγελία εκτός από μαμά είναι γυναίκα και σύντροφος. Πως καταφέρνεις να διατηρείς τις ισορροπίες που απαιτούνται προκειμένου να μην… ξεχνάς κι αυτή σου την ιδιότητα; 

Η μητρότητα σε αλλάζει σίγουρα, προτεραιότητά σου γίνεται το παιδί σου όπως και να το κάνουμε. Και ίσως το πρώτο διάστημα να είναι μεταβατικό για τις γυναίκες που γίνονται μητέρες, μέχρι να βρουν τα πατήματα και τις ισορροπίες τους στη νέα πραγματικότητα. Όμως, εγώ τουλάχιστον έτσι το βίωσα, μετά τους πρώτους μήνες που αναγκαστικά είσαι κολλημένη κυριολεκτικά με το παιδί, αρχίζεις να βρίσκεις και πάλι τον εαυτό σου μέσα σε αυτή τη μεγάλη αλλαγή.   

Υπήρξαν άραγε αλλαγές στη σχέση σου με τον σύντροφό σου με τον ερχομό του παιδιού σας;

Η γέννηση ενός παιδιού αλλάζει ριζικά την καθημερινότητα ενός ζευγαριού εκ των πραγμάτων και θέλει προσπάθεια και από τους δύο για να βρεθούν και πάλι οι ισορροπίες. Ωστόσο, όταν τα θεμέλια μίας σχέσης είναι γερά, οι αλλαγές που έρχονται από μία τόσο συνειδητή επιλογή δεν μπορεί παρά να δέσουν περισσότερο ένα ζευγάρι και να ολοκληρώσουν τη σχέση. 

Τι συμβουλεύεις εκείνες τις μαμάδες που πνίγονται μέσα στις απαιτήσεις του ρόλου της σύγχρονης μητέρας και ίσως κάπου… χάνουν τον εαυτό τους;

Ψυχραιμία! Η μητρότητα, παρά τις δυσκολίες, είναι ένα ταξίδι απολαυστικό. Το να βλέπεις έναν μικρό άνθρωπο να μεγαλώνει και να εξελίσσεται μέρα με τη μέρα είναι ένα θαύμα από μόνο του. Ίσως ο χρόνος που αφιερώνεις σε σένα να λιγοστεύει, αλλά κάθε γυναίκα μπορεί και πρέπει να αξιοποιεί αυτό τον χρόνο. 

Αν μπορούσες να αλλάξεις κάτι στη ζωή σου προς το καλύτερο, τι θα ήταν αυτό;

Εκτιμώ πάρα πολύ αυτά που έχω ήδη στη ζωή μου. Δεν νομίζω πως θα άλλαζα κάτι. Υγεία θέλω να έχουμε, για να μπορώ να χαίρομαι την οικογένειά μου!

Τι σε ξεκουράζει μετά από μία κουραστική μέρα;

Μια ωραία βόλτα με την οικογένειά μου, ένα ωραίο δείπνο με καλό κρασί και φίλους, η αγκαλιά του γιού μου σίγουρα, η θάλασσα…

Ποια η είναι η αγαπημένη σου καθημερινή συνήθεια που ότι κι αν γίνει δεν θα παραλείψεις;

Ένα ζεστό μπάνιο!