Πάει περίπου ένας χρόνος από όταν έτυχε να βρεθεί στα χέρια μου το βιβλίο του Αύγουστο Κορτώ «Ρένα», το ξεφύλλισα και ομολογώ πως με μάγεψε πραγματικά. Λίγο καιρό αργότερα έμαθα πως θα ανέβει στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά και την πρωταγωνίστρια, Ρένα, θα ενσαρκώσει μία από τις σπουδαιότερες Ελληνίδες ηθοποιούς της γενιάς της. Ο λόγος για την Υρώ Μανέ, έναν άνθρωπο τόσο ευθύ και χαμογελαστό που με συνεπήρε από τα πρώτα λεπτά της κουβέντας μας. Λίγες ημέρες πριν από την επίσημη πρεμιέρα με την ίδια να τρέχει και να μην προλαβαίνει, ξέκλεψα λίγο από τον χρόνο της και κάναμε μία, κατ’ εμέ, υπέροχη κουβέντα για το θέατρο αλλά και τα Χριστούγεννα. Απολαύστε τη!

Συνέντευξη στην Αγγελική Μπαλτσιώτη

Ποιες ήταν οι πρώτες σκέψεις σας όταν έγινε η πρόταση να ενσαρκώσετε τη Ρένα, από το ομώνυμο βιβλίο του Αύγουστο Κορτώ;

Δεν έγινε ακριβώς πρόταση… Εγώ επέλεξα το βιβλίο και το να γίνει θεατρικό έργο. Διάβασα το βιβλίο και μου άρεσε τόσο πολύ, που σκέφτηκα αν θα μπορούσα να υποδυθώ αυτό το χαρακτήρα στη σκηνή. Επικοινώνησα με τον Αύγουστο Κορτώ, μου το εμπιστεύτηκε με απόλυτη γενναιοδωρία και χαρά και φτάσαμε εδώ που είμαστε τώρα…Στην παραμονή της πρεμιέρας!

Η «Ρένα» είναι μία γυναίκα με πάθος για ζωή κι ανυπομονησία για το αύριο. Συναντάτε ομοιότητες του χαρακτήρα σας με την ηρωίδα;

Σε αυτό το κομμάτι που έθεσες ναι. Έχει αισιοδοξία παρότι είναι μία πολύ μεγάλη γυναίκα, «κωλόγρια» όπως λέει, γιατί χρησιμοποιεί τέτοια γλώσσα η «Ρένα», καθώς έχει βιώσει τη ζωή της ως ιερόδουλη. Έχει λοιπόν μία γλώσσα ανάλογη, καθόλου χυδαία και πάρα πολύ τρυφερή, θα έλεγα, και με πολύ χιούμορ. Αλλά όπως αναφέρει ζει πραγματικά για να δει ένα ακόμα χάραμα, να πιει το καφεδάκι της, να ανάψει το τσιγαράκι της, να αγναντέψει από το μπαλκόνι της. Επομένως αυτό είναι ένα στοιχείο που μου άρεσε πάρα πολύ. Ένας άνθρωπος που έχει περάσει διά πυρός και σιδήρου και έχει βιώσει απίστευτες δυσκολίες έχει ακόμα διάθεση για να ζήσει. Αυτό λοιπόν είναι ένα κομμάτι, το οποίο μπορώ να πω είναι κομμάτι ταύτισης σε σχέση με το χαρακτήρα μου. Αυτή η αισιοδοξία και η χαρά της ζωής.

Τι περιμένετε να αποκομίσετε από την συμμετοχή σας σε αυτήν την παράσταση;

Είναι ένας ρόλος τόσο ιδιαίτερος, τόσο προκλητικός, τόσο ενδιαφέρον, τόσο ξένος προς εμένα. Είναι ένας σύνθετος χαρακτήρας για να μπορέσει να τον ενσαρκώσει κάποιος και να τον ζωντανέψει επί σκηνής, οπότε ήταν τεράστια η πρόκληση. Δεν μπορούσε να με αφήσει αδιάφορη αυτό το κείμενο και αυτός ο χαρακτήρας. Αυτό που θέλω είναι να μπορέσω να μεταφέρω στο κοινό αυτή την αίσθηση κι αυτή τη γεύση και το συναίσθημα που πήρα εγώ από την ανάγνωση του κειμένου. Αυτός είναι ο στόχος μου.

Με ποια κριτήρια επιλέγετε τις δουλειές σας;

Το βασικό κομμάτι είναι να μου αρέσει αυτό που θα διαβάσω. Με ενδιαφέρει πάρα πολύ ο ρόλος να νιώθω πως με πηγαίνει παρακάτω, όταν θα εμβαθύνω στον χαρακτήρα που καλούμαι να ζωντανέψω πάνω στη σκηνή. Μετά βέβαια, το μέγιστο είναι η συνεργασία γιατί το θέατρο είναι μία ομαδική διαδικασία, δεν είναι κάτι που το κάνεις μόνος σου, όπως να γράψεις ένα βιβλίο ή να ζωγραφίσεις έναν πίνακα. Έχει απόλυτη σχέση με τους συνεργάτες σου, με όσους ανθρώπους θα συμμετέχουν για να πραγματοποιηθεί μία παράσταση και να βγει ένα ωραίο αποτέλεσμα.

Έχετε επαγγελματικά απωθημένα;

Αφήνω τον εαυτό μου να με εκπλήξει, γιατί διαβάζοντας πράγματα όλο και κάτι θα προκύψει. Για παράδειγμα, ποτέ δεν είχα φανταστεί ότι θα προέκυπτε η «Ρένα». Επομένως δεν έχω τέτοια στεγανά και να λέω «Αχ θέλω πάρα πολύ να κάνω αυτό». Θέλω να κάνω πράγματα που τη συγκεκριμένη στιγμή μου δημιουργούν ένα αίσθημα χαράς, να με κατακλύζει, όσο τουλάχιστον εξαρτάται από εμένα. Γιατί στη δουλειά που κάνουμε συνήθως κάποιος άλλος με έχει επιλέξει, με σκέφτεται και θέλει να συνεργαστεί μαζί μου, που είναι εξίσου πάρα πολύ ωραίο. Σε τιμάει κάποιος, σε σκέφτεται σε εμπιστεύεται και θέλει ουσιαστικά να συνταξιδέψει μαζί σου, μέχρι να ανεβεί η παράσταση.

Με αφορμή και τις γιορτές που πλησιάζουν, ποιο είναι το ιδανικό εορταστικό σκηνικό για εσάς;

Νομίζω είναι πολύ απλό το σκηνικό το δικό μου. Είναι απλή η εικόνα που έχω αλλά τη βρίσκω πολύ ζεστή κι ωραία. Ένα ζεστό περιβάλλον, με τους αγαπημένους ανθρώπους μου είναι αρκετό. Έτσι κι αλλιώς δεν μπορώ να ζητήσω κάτι άλλο, θα δουλεύω ανήμερα…! (γέλια)

***Από 10/12/2018 και κάθε Δευτέρα & Τρίτη στις 8.30 μ.μ. η «Ρένα» σε σκηνοθεσία Νικαίτη Κοντούρη, μας δείχνει πως είναι το πάθος για ζωή, στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά.