Γράφει ο
Γιώργος Συγριμής

Και να σου τα ενισχυτικά μέτρα, και να σου η καλή κυβερνησούλα με την ακόμα καλύτερη πρωθυπουργάρα της, να σου βρει λύση. Και να από κοντά όλες οι υπουργάρες και «μόκο» οι υπόλοιποι αρχηγοί-πρώην και υποψήφιοι. Και ευτυχώς που κάθε μέρα έχεις και το «στρατηγό», ως νέο Δομάζο στο δρόμο προς το Γουέμπλεϊ, που αντί όμως να σου λέει πάμε «γιούρια» και τον φάγαμε τον ιό, σε κρατάει φουλ άμυνα με ξαφνικές αντεπιθέσεις μόνο για σουπερμάρκετ, πήδημα πεζοδρομίου και βόλτα το σκυλάκι. Για κατοικίδια, διατροφή και εκγύμναση λένε, άγνωστες λέξεις στο μέσο Έλληνα… Για προσωπικά δεδομένα λες εσύ που έχεις «ταγκάρει» και το τελευταίο σκυλάκι που γνώρισες τα ξημερώματα. Ξέρεις που. Εκεί που έκανες «check in»

Έλα όμως που εσύ έχεις περάσει εποχές παΣΟΚ και δε δέχεσαι μίζα (ναι, καλά το έγραψα) στο σουγιαδάκι σου… Άλλωστε το σπαθί που σου παρέδωσαν οι παλιότεροι το έκρυψες μαζί με τα αποκριάτικα και έχεις κρατήσει έξω μόνο το χαρτοπόλεμο μήπως και τελειώσει το χαρτί υγείας που άδειασε από τα ράφια. Εσύ τα ξέρεις όλα γιατί έχεις κονέ. Το κονέ σου όμως χάθηκε να σου πω. Τώρα είναι μόνο για πάρτη του (του κονέ).

Και όλα θα πάνε καλά λένε και μην ανησυχείτε, αλλά μέχρι πότε δε σου λένε, για να μην ξεθαρέψεις και βγεις όξω και σε πιάσει ο κακός αόρατος εχθρός και κολλήσεις τη γιαγιά στο ισόγειο. Που παρεπιπτόντως λιβάνιζε που λιβάνιζε μέρα νύχτα, τώρα που της κόψανε την εκκλησία θα μας ψέλνει από το πρωί η καημένη.

by Greek cartoonist Ilias Makris

Και εσύ λες θα κάτσω μέσα γιατί αγαπώ όλο τον κόσμο και έχω και ελληνικό φιλότιμο αλλά σε τρώει ο πισινός σου για βόλτα, τριήμερο και τα σχετικά… άντε φάε πρόστιμο τώρα για να μάθεις.

Που το είδατε το καλά που έρχεται δηλαδή; Βλέπετε εσείς μπροστά; Εσείς δε βλέπατε την τύφλα σας τα χρόνια που είχαμε υγεία και έβρεχε ευρώ. Τώρα θα δείτε; Ή μήπως με τα λάθη του παρελθόντος ξεστραβωθήκατε; Του είπες του άλλου να κάτσει σπίτι. Και τι θα φάει; Πόσες μέρες αντέχει το ίδιο φαΐ να μαγειρέψει, το ίδιο πιοτό να πιει, την ίδια είδηση να ακούσει, την ίδια γυναίκα να φλερτάρει, τον ίδιο τοίχο να ακουμπήσει, το ίδιο ταβάνι να δει πριν κοιμηθεί; Με αυτά που του λες τι να πιστέψει; Σε πιστεύει τόσα χρόνια ότι χρώμα και να έχεις. Του έχεις εκεί και 5G internet (ο Θεός να το κάνει) και ψοφάει για συνωμοσία…

Διαβάζει μέχρι και το τελευταίο site που κάποιος «έξυπνος» postαρε στα social την ημέρα. Βλέπει ταινίες και σειρές τη νύχτα. Φαντάζεται, σκέφτεται, τρελαίνεται… «Ρέκβιεμ για ένα όνειρο». Τώρα όμως τα χρώματα έγιναν παγκόσμια. Βασικά είναι ένα, είναι πράσινο και δεν είναι του Αντρέα. Τι είναι; Είναι απλά το χρώμα του χρήματος…

Αλλά και εσύ φίλε-φίλη μου βάλε πλάτη. Ξέρω βάζεις συνέχεια πόσο ακόμα σκέφτεσαι. Βάλε όμως για να μπορείς να σηκώσεις κεφάλι όταν έρθει η ώρα και να πεις ΕΓΩ πολέμησα αυτόν τον αόρατο εχθρό που λέτε. Μαζί με γιατρούς και νοσοκόμες, μαζί με γεωργούς και κατασκευαστές, μαζί με ταμίες, κρεοπώλες και ντιλιβεράδες. Μαζί με όλους όσους παλεύουν. Και πίστεψε με, τρώει πιο πολύ ζόρι αυτός που περιμένει μόνος μέσα σε τέσσερις τοίχους. Και ο πατέρας και ο παππούς που κάθονται μακριά. Και ακόμα πιο πολύ αυτός που κρατιέται μέσα ενώ ξέρει πως ότι κι αν κάνει δεν έχει μάνα και γιαγιά να ξαναδεί…

Δώσε στον Έλληνα όραμα και ελπίδα και πάρτου το βρακί! Αλλά σε παρακαλώ μην τον κοροϊδεύεις άλλο… σίγουρα έχει και άλλη ανοχή… απλά δεν αντέχει!

Άντε παιδιά! Εδώ είμαστε και προχωράμε μπροστά και ας #menoume_spiti

Προς το παρόν!