Συνέντευξη στη Φωτεινή Δημητριάδου

Μία από τις πιο κλισέ εισαγωγές μίας συνέντευξης είναι αυτή που λέει ότι στην προκειμένη -πάντα- περίπτωση του συνεντευξιαζόμενου, οι συστάσεις περιττεύουν. Στη συγκεκριμένη περίπτωση λοιπόν, ακόμη και αν θεωρηθεί κλισέ, όχι απλά περισσεύουν… Ο λόγος για άνθρωπο που έκανε κόσμο και κοσμάκι να κλαίει από τα γέλια με το χιούμορ του αλλά και άφησε άναυδους ακόμη τόσους με το περίσσιο ταλέντο του- μουσικά αλλά και υποκριτικά. Το Γιάννη Ζουγανέλη φέτος μεταξύ άλλων συναντάμε στη θεατρική παράσταση «Happy Birthday ΕΛΛΑΣ», στην οποία και πρωταγωνιστεί μαζί με την μοναδική Ζωζώ Σαπουντζάκη. Εκεί δηλαδή, όπου δόθηκε και το ραντεβού για την κουβέντα που ακολουθεί…

«Happy Birthday ΕΛΛΑΣ» είναι η μουσική παράσταση που πρωταγωνιστείς φέτος στο θέατρο «Αθηνά». Πως προέκυψε αυτή σου η δουλειά;

Βρεθήκαμε μια ομάδα από «πολυεργαλεία» και δημιουργήσαμε μια γιορτή, με αφορμή τα 200 χρόνια από την εθνική Ασυναρτυσία! To «Happy Birthday ΕΛΛΑΣ» είναι μια μουσική παράσταση με εορταστικό χαρακτήρα που διαπραγματεύεται την πραγματική ταυτότητα του ‘Έλληνα δοσμένη μέσα από γέλιο, μουσική, χορό, τραγούδι αλλά και… βαθιά ψυχή. Με ήρωες, τους «Ελληναράδες» διακοσίων ολόκληρων ετών, αποκαΐδια μιας εικονικής πραγματικότητας. Μαζί μου σε αυτό το ταξίδι έχω σπουδαίους ηθοποιούς όπως οι Ζωζώ Σαπουντζάκη, Γιώργος Χαντζής, Ανδρέας Κωνσταντινίδης, Τάνια Ρόκκα, Γιώργος Μπούμπας, Ερμόλαος Ματθαίου, Σοφία Κουρτίδου, Βασίλης Γιακουμάρος και στη μουσική επιμέλεια ο Θαλής Τριανταφύλλου. Στα σκηνικά ο Μιχάλης Σδούγκας, στις χορογραφίες η Νικολέτα Τρίκη και στα ενδυματολογικά η Κανέλλα Βόλαρη! Επιδιώκουμε το «ζωντανό» θέατρο, ένα θέατρο που θα διαδράται στην καθημερινότητά του, που θα αλλάζει, θα εξελίσσεται, που θα ενσωματώνονται οι αντιδράσεις των θεατών. Στοχεύουμε και στη διάδραση με τους θεατές, θέλοντας έτσι να κάνουμε την παράσταση ζωντανή με κάθε έννοια. Δε θα γίνονται ποτέ τα ίδια πράγματα πάνω στη σκηνή. Και αυτό με απόλυτη συνείδηση του τι θέλουμε να επικοινωνήσουμε και με πολλή χαρά, αγάπη και πίστη σε αυτό που κάνουμε».

Πως είναι να συνεργάζεσαι επι σκηνής με το «φαινόμενο» Ζωζώ Σαπουντζάκη;

Η Ζωζώ Σαπουντζάκη είναι μία εξαιρετική κυρία, μία σπουδαία συνεργάτιδα και η απόλυτη ντίβα του Ελληνικού θεάτρου, η οποία διακρίνεται για το ταπεραμέντο της και τη ζωντάνια της. Με το μπρίο και το τραγούδι της λοιπόν, ξεσηκώνει τον κόσμο για αυτό μάλιστα εγώ λέω χαρακτηριστικά ότι «Υποδεχόμαστε τη Ζωζώ Σαπουντζάκη, η οποία μεταφέρει τις εποχές του τότε, στο σήμερα και έτσι μας κάνει να νιώθουμε άλλοι άνθρωποι!»

Εκτός από τό θέατρο φέτος κάνεις και άλλα πράγματα…

Ναι, όντως! Είμαι στην Πλάκα στο κέντρο «Μνησικλέους» μαζί με την Ελένη Δήμου, τον Διονύση Τσακνή και τον Λάκη Παπαδόπουλο, με ένα σπουδαίο πρόγραμμα και το λέω πολύ ειλικρινά πως εάν έρθεις, δεν γίνεται να μην περάσεις όμορφα!

Έχεις έντονο ταπεραμέντο και θα μπορούσε κανείς να πεις πως έχεις όλα τα στοιχεία του Show Man. Γιατί δεν σε βλέπουμε στην τηλεόραση;

Η αλήθεια είναι ότι έχω κάνει πάρα πολύ τηλεόραση. Όμως, μου έγινε μία πρόταση για μια τηλεοπτική εκπομπή που είχε ενδιαφέρον, αλλά έπρεπε να πάω στην Κύπρο. Λόγω όμως του θεάτρου και γενικότερα των υποχρεώσεων μου, δεν μπορούσα να τη δεχτώ. Υπάρχει κάτι ακόμα που συζητάω, αλλά δεν είναι τίποτα δεδομένο. Θα δούμε…!

Πιστεύεις ότι το «βάρος» μιας θεατρικής παράστασης, εκτός από τον σκηνοθέτη και τον σεναριογράφο, κατά κύριο λόγο βασίζεται στην ερμηνεία του ηθοποιού ή συνάδουν όλοι για ένα τέλειο θεατρικό έργο;

Είναι πάρα πολύ δύσκολη υπόθεση το θέατρο να έχει «αλήθεια». Εγώ προσπάθησα πάρα πολύ για να είμαστε όλοι αληθινοί. Είμαι γενικότερα ευτυχής γιατί ότι είχα στο μυαλό μου έχει υλοποιηθεί, ο τρόπος που επικοινωνούμε είναι αυτός που προσδοκούσα και σαν παράσταση πάμε καλά! Τώρα για να ισοροπήσει το θέατρο είναι τόσο δύσκολο όσο δύσκολα είναι τα πράγματα στη ζωή. Γιατί και εκεί δεν ισορροπούμε πάντα με τους φίλους μας, με τους συγγενείς μας ή τους ανθρώπους με τους οποίους συμβιώνουμε. Όμως στην παράσταση εμείς έχουμε την δυνατότητα, τη διαφορά του ύφους μας να την εκμεταλλευτούμε και να δημιουργήσουμε μιά κατάσταση διαφορετικοτήτων…

Τι σε ενδιαφέρει περισσότερο η κριτική του κόσμου ή η κριτική κάποιων κριτικών θεάτρου;

Η κριτική του κόσμου γιατί είναι καλοπροαίρετη και πιο αγνή αν θέλεις, πιο αθώα. Παράλληλα όμως και εκείνη των κριτικών θεάτρου που δεν εμπεριέχει εμπάθεια, τη δέχομαι.

Σκέφτηκες ποτέ να κάνεις παιδικό θέατρο;

Έχω κάνει παιδικό θέατρο του Δημήτρη Ποταμίτη στο θέατρο «Έρευνα» και έχω γράψει άπειρες μουσικές για παιδικές παραστάσεις. Για παράδειγμα ας πούμε, είχα οργανώσει παλιά στην ΕΡΤ την εκπομπή για παιδιά «ΓΥΡΩ-ΓΥΡΩ-ΟΛΟΙ» και μάλιστα είχε μεγάλη επιτυχία!

Πιστεύεις ότι το Υπουργείο Πολιτισμού θα μπορούσε να στηρίξει το θέατρο όπως κάποτε έκανε η Μελίνα Μερκούρη;

Ναι, το πιστεύω και θα το ήθελα πολύ. Κυρίως τις νέες παραστάσεις που εμφανίζονται νέα παιδια και έχουν περισσότερη ανάγκη από εμάς, γιατί όπως ξέρουμε κάθε αρχή και δύσκολη. Σαφώς πρέπει το Υπουργείο Πολιτισμού να είναι δίπλα στο θέατρο γενικότερα, είτε μιλάμε για Εμπορικό, είτε για Εθνικό… Το θέατρο είναι ο Πολιτισμός μας, και πρέπει να το στηρίζουμε όπως κάποτε το στήριξε μα και το ανέπτυξε η Μελίνα Μερκούρη.

Όσον αφορά στη Νοσοκομειακή Περίθαλψη αλλά και το Συνταξιοδοτικό σας, δεν θα έπρεπε το κράτος να μεριμνήσει και για εσάς όπως και για στους άλλους ελεύθερους επαγγελματίες;

Νομίζω το κράτος όπως αντιμετωπίζει εμάς, έτσι αντιμετωπίζει και τον υπόλοιπο κόσμο… Οπότε καλό θα ήταν να φροντίζουμε και εμείς οι ίδιοι λιγάκι τους εαυτούς μας…

Ο «Πολιτισμός» και η «Πολιτική» είναι δύο διαφορετικές έννοιες. Αν μπορούσαν να βρουν κοινή οδό, πιστεύεις ότι θα βοηθούσε την Ελλάδα να ξαναγίνει το στολίδι του κόσμου;

Κατ΄ αρχήν περισσότερη «Πολιτική» έχει ο «Πολιτισμός» και λιγότερο «Πολιτική» έχει η ίδια η «Πολιτική». Γιατί τα τελευταία χρόνια υποστηρίζει και άλλα συμφέροντα για αυτό υπάρχει και αυτός ο διχασμός. Αν όμως, κάνουν μια σωστή συνεργασία τότε ίσως κάτι καταφέρουμε και έτσι και ο Πολιτισμός μας θα διαδοθεί ποιο γρήγορα στο Εξωτερικό, δεδομένου πως ότι έχει σχέση με τον Πολιτισμό στο εξωτερικό είναι δικό μας επίτευγμα.

Τι πιστεύεις ότι φταίει που η Ελλάδα κατέρρευσε; Τα συμφέροντα που επικρατούν ή οι εξωτερικές δυνάμεις που μας κατευθύνουν;

Εμείς φταίμε γιατί ανοίξαμε τις πόρτες, τους αφήσαμε όλους να περάσουν και στο φινάλε να μας κάνουν αυτοί ότι θέλουν. Δεν αντισταθήκαμε. Ο λαός έχει πλανηθεί πολλές φορές και φυσικά φταίμε και εμείς για αυτό…

Με την αλλαγή της Κυβέρνησης πιστεύεις θα υπάρξει ανάπτυξη;

Φοβάμαι ότι όλη αυτή η λογική περί ανάπτυξης είναι μία φοβερή μούφα. Εμένα με ενδιαφέρει να αναπτυχθεί οικονομικά ο αδικημένος, ο άνθρωπος του μόχθου. Ο καθημερινός άνθρωπος. Σε αυτόν δεν έχω δει καμία ανάπτυξη. Και στη συνέχεια να αναπτύξουμε την Παιδεία σε έναν βαθμό τέτοιο που να ξέρουμε τι υπερασπιζόμαστε… Τι να πω, μακάρι να έρθει η ανάπτυξη όπως το εννοεί η Κυβέρνηση, γιατί αγαπώ πολύ την Πατρίδα μας!

Ολοκληρώνοντας ποια η ευχή σου για την Ελλάδα με αφορμή τη νέα χρονιά;

Να γίνει όσο γίνεται πιο ανεξάρτητη, διότι τώρα με τους μετανάστες δεν υπερασπίζεται η Ευρώπη τα σύνορά μας. Τους φιλοξενούμε μόνοι μας και μάλιστα περισσότερο από τις δυνατότητές μας. Για αυτό η Ελλάδα πρέπει να είναι ανεξάρτητη και δημιουργική και επιτέλους αυτός ήλιος να την φωτίσει θετικά και όχι να την καίει..